چهارشنبه سوری چیست؟
چهارشنبه سوری یک جشن ایرانی است که هر ساله در غروب آخرین سه‌شنبه با آداب خاصی برگزار می‌شود. برخی پژوهشگران واژه «سور» را به‌معنای «جشن» و برخی دیگر آن را برگرفته از واژه پهلوی «سوریک» به‌معنای «سُرخ» قلمداد کرده‌اند.
چهارشنبه سوری در اقصی نقاط ایران و در هر منطقه با آداب و رسوم خاص همان منطقه برگزار می‌شود. چهارشنبه سوری، یکی از جشن‌های سنتی ایرانی است که در غروب آخرین سه‌شنبه سال خورشیدی و پیش از فرارسیدن نوروز برگزار می‌شود و شامل رسوم مختلفی از آتش‌افروزی و آتش‌بازی تا خوردن آجیل مشکل‌گشا، دورهمی‌های خانوادگی، قاشق‌زنی و… می‌شود که برخی از این آداب و رسوم به فراموشی سپرده شده‌اند.
تاریخچه چهارشنبه سوری
جشن «سور» از گذشته بسیار دور در ایران زمین مرسوم بوده‌است که جشنی ملی و مردمی است و «چهارشنبه سوری» نام گرفته‌است که طلایه‌دار نوروز است. در ایران باستان در پایان هر ماه جشن و پای‌کوبی با نام سور مرسوم بوده‌است و از سوی دیگر چهارشنبه نزد اعراب «یوم الارباع» خوانده می‌شد و از روزهای شوم و نحس بشمار می‌رفت و بر این باور بودند که روزهای نحس و شوم را باید با شادمانی گذراند.
برخی معتقدند از آنجا که ایرانیان قبل از اسلام، روزهای ماه را با یک نام می‌خواندند و هفته و اساساً چهارشنبه نداشتند و همین طور پریدن از روی آتش و بی‌احترامی به آن با آئین زرتشتیان هم‌خوانی ندارد، که نمی‌توان چهارشنبه سوری را جشنی متعلق به دوران پیش از اسلام دانست.
برخی پژوهشگران نیز می‌گویند جشن چهارشنبه سوری، پیشینه بسیار کهنی دارد و قدمت آن حتی به دوران قبل از ظهور مذهب زرتشت در ایران باز می‌گردد. در ایران باستان هفته وجود نداشته است و زمان برگزاری چهارشنبه سوری در فاصله ۱۰ روز پایانی سال بوده است.
